De spiegel van de dans
Ik danste met iemand die ik niet voelde. Er was een hele voorzichtige hand die me aanraakte. Afwezig. Ik voelde hem niet en zijn hart ook niet. 'Grrrr!', gromde ik stampvoetend om hem uit te dagen. Er veranderde niets. Aan het einde van de dans deelden we kort. Ik vroeg hem: “waar ben je?” Hij zat letterlijk op afstand. Hij pakte mijn hand en hield hem tegen zijn hart. Onrustig klopte het! “Ik wil jou, ik mis je, waar ben je?, vroeg ik”.  Terwijl we dicht bij elkaar kropen, braken de tranen bij ons door.

De dans laat direct voelen waar de levensstroom niet vrij stroomt. Waar deze onbewust ligt te slapen, teruggetrokken is of angstig. Patronen die zijn opgebouwd die maken dat we ons niet echt laat zien, we onszelf verstoppen, waar we blijven hangen in weerstand en contact afhouden.

Mijn levensstroom
Wanneer ik terugblik op mijn pad, zie en voel ik steeds meer dat alles in mij meedoet, dat ik mijn volle potentie leef en dat dit stap voor stap wordt belichaamd. Op een hele andere manier dan ik ooit hebben kunnen denken. Dit gaat véééééél langzamer dan ik me ooit heb voorgesteld.

De reis begon met het werken met subtiele energie, waarin ik me erg thuis voelde. Maar na jaren merkte ik dat het me niet meer verder bracht. Ik voelde teleurstelling, want het bracht me niet waar ik zo diep naar verlangde. Nu begrijp ik waarom…Er was nog zoveel meer dat ik mocht ontdekken.
Het bracht me verder naar het leren voelen en omarmen van mijn emoties. Ik ontdekte dat emoties richtingaanwijzers zijn, die mij vertellen waar mijn kracht zit of waar ik nog veel meer mijn kracht en kwaliteiten kan integreren.

Daar hield het niet mee op. Ik wist wel over de kracht van de gedachten, maar had nog niet geleerd hoe ik echt mijn gedachten kon waarnemen en voelen en zien dat ik deze gedachten niet ben. En tegelijkertijd ontdekken hoe ik mijn mind gebruiken om mijn focus te verleggen naar wie ik Ben, Mijn Essentie,in plaats van naar de ondermijnende gedachten in mij.
Ik leerde mijn focus te verleggen en toch ook tegelijkertijd mijn emoties en negatieve gedachten te omarmen. En ze niet te negeren of weg te duwen.

Dacht ik dat ik er nu wel was? Niks hoor! Terwijl ik steeds meer bovenstaande facetten van mij naast elkaar kon voelen en ervaren, gaf mijn lichaam steeds hardnekkiger aan….”Ik wil  meedoen”.

Want alles in mij kan alleen meedoen wanneer ik echt mijn lichaam inneem. Zodat ik belichaam wie ik ben. In elke vezel en in elke cel. Ook hier mag ik weer leren van anderen. Want mijn blinde vlekken kan ikzelf niet zien, maar wel ontdekken in contact met een ander. Zo werd ik me stap voor stap bewust waar ik niet aanwezig ben in mijn lijf. Door mijn aandacht en ademhaling hierheen te brengen wordt mijn lijf uitgenodigd zich te openen. Het zorgt dat ik steeds steviger met beide benen hier in mijn eigen leven sta.  En mijn emoties en gevoel in het moment ervaar en deze leer inbrengen. Ik ga mijzelf voelen en belichamen in plaats dat ik een ‘idee’ heb van wie ik ben.
Steeds dieper ontspan ik in mezelf.

En ik zal je een geheim verklappen: dat maakt ookdat mijn ik mijn levensenergie steeds krachtiger voel. En wow ... wat is dat een genot!

Tantric Dance
Een belangrijke rode draad in alles wat ik de afgelopen jaren heb geoefend en geleerd is de Tantric Dance. Tantric Dance nodigt je uit te gaan voelen wie je écht bent, te ontdekken welke gedachten en oordelen je daartussen plaatst. Het laat je in contact voelen waar je over grenzen heen gaat (van jezelf of anderen) en waar je er niet bent. In de Tantric Dance dansen we elke keer weer vanuit een andere energie of thema zodat je elke keer weer iets nieuws over jezelf ontdekt. Allemaal in een speelse setting die je uitnodigt om lekker te experimenteren.

© Esther Janssen
https://esther.tantric.dance